Ἕνα κοριτσάκι, πῆρε τὸν κουμπαρά του κι ἄδειασε τὸπεριεχόμενο. Μέτρησε τρεῖς φορὲς τὰκέρματά του, γιὰνὰμὴν κάνει κανένα λάθος.Ἦταν ἕνα δολάριο καὶ11 σέντς. Πῆρε τὰκέρματα καὶπῆγε στὸφαρμακεῖο τῆςγειτονιᾶς. .Ὁφαρμακοποιός, ἐκείνη τὴν στιγμή, μιλοῦσε μὲἕνα καλοντυμένο κύριοκαὶδὲν πρόσεξε τὴν μικρή. Τὸκοριτσάκι ἔκανε κάποιο θόρυβο μὲτὰπόδια του,ἀλλὰτίποτε. Τότε πῆρε ἕνα ἀπὸτὰκέρματά της καὶτὸχτύπησε πάνω στὸγραφεῖοτου.

- “Τί θέλεις;” τὴν ρωτᾶκάπως ἐκνευρισμένος ἐκεῖνος.“Δεν βλέπεις, ὅτι μιλῶμὲτὸν ἀδελφό μου, ποὺἔχω χρόνια νὰτὸν δῶ”.

. Τότε ἡμικρή τοῦεἶπε:

- “Θέλω νὰσοῦμιλήσω γιὰτὸν ἀδελφό μου, ποὺεἶναιπολὺἄρρωστος, καὶθέλω νὰἀγοράσω ἕνα θαῦμα!” – “Συγγνώμη”, τῆς ἀπάντησεαὐτός,” ἀλλὰδὲν πουλᾶμε θαύματα”. –“Ξέρετε, εἶπε τὸκοριτσάκι, ὁἀδελφός μουἔχει κάτι στὸκεφάλι του, ποὺμεγαλώνει, κι ὁμπαμπάς μου λέει ὅτι μόνο ἕναθαῦμα θὰμᾶς σώσει. Λοιπόν, ποσὸκάνει ἕνα θαῦμα γιὰνὰτὸἀγοράσω. Ἔχωχρήματα…” . . Ὁἀδελφὸς τοῦφαρμακοποιοῦ, ποὺπαρακολουθοῦσε μὲἐνδιαφέρον τὴνσυζήτηση, ρώτησε τὴν μικρὴτί εἴδους θαῦμα χρειαζόταν ὁἀδελφόςτης.

- “Δὲν ξέρω”, τοῦἀπάντησε μὲμάτια βουρκωμένα. “Ἐκεῖνοποὺξέρω εἶναι, ὅτι χρειάζεται ἐγχείρηση καὶὁμπαμπὰς δὲν ἔχει τὰχρήματα. Γι’αὐτό, θέλω νὰπληρώσω ἐγώ, μὲτὰδικάμου χρήματα”.

. Στὴν ἐρώτηση τοῦκαλοντυμένου κυρίου, πόσα λεπτὰἔχει, ἡμικρὴτοῦἀπάντησε: «Ἕνα δολάριο καὶ11 σέντς, κι ἂν χρειασθοῦν καὶἄλλαθὰτὰβρῶ».

-“Τί συμπτωση”, χαμογέλασε ὁκαλοντυμένος κύριος.“Εἶναι τὸἀκριβὲς ἀντίτιμο γιὰἕνα θαῦμα, γιὰἕνα μικρὸἀδελφό. Ἕνα δολάριο καὶ11 σέντς!”

. Πῆρε τὰλεπτά, ἔπιασε τὴν μικρὴἀπ’ τὸχεράκι, καὶτῆς εἶπε: «Πᾶμε μαζὶστὸσπίτι σου γιὰνὰδῶτὸν ἀδελφό σου καὶτοὺς γονεῖς σουκαὶνὰκάνουμε τὸθαῦμα».

. Ὁκαλοντυμένος κύριος ἦταν ὁΚάρτον Ἄρσμποργκ, ὁγνωστὸς νευροχειρουργός. Ἡἐγχείρηση ἔγινε μὲἐπιτυχία καὶὁμικρὸς ἀδελφὸςἐπέστρεψε στὸσπίτι του ὑγιής.

- “Η ἐγχείρηση ἦταν ἕνα ἀληθινὸθαῦμα”, ψιθύρισε ἡμαμά. “Ἀπορῶπόσο θὰκόστισε”. Ἡμικρούλα χαμογέλασε. Ἤξερε ἀκριβῶς πόσοκοστίζει ἕνα θαῦμα: «ἕνα δολάριο καὶ11 σέντς, σὺν τὴν πίστη ἑνὸς μικροῦπαιδιοῦ…».

περιοδ. «ΡΩΜΝΙΟΣ», ἀρ. τ. 7, Μάϊος -Ἰούνιος 2012, σελ. 26-27